Dokuz yüz kırkta köy imam oldum
Ne bilem takdiri neler olacak.
Başıma bir belâ aradım buldum
Meğer çekilecek çile dolacak.

Başladı ölüler üçer hem beşer
Günde talihime yüz lira düşer
Savımdan salattan kırkar ellişer
Yığıldı bankınot oldu bir kucak.

Hastacılar geldi ayağa kalktım
Üzerlik toplattım muskalar yazdım
Dediler n’olacak talihe baktım
Dedim ya ölür ya ölmez kalacak.

O gün geldi yine bize bir hasta
Cebinde bankınot olmuştu deste
On beş lira aldım yüz daha üste
Köyün muhtarıyla olduk bacanak.

Kaza bu ya bir gün öldü bir fakir
Kefen parası yok evi tamtakır
Aldık ıskatını hep tıkır tıkır
Çocuklarına kalmadı kap kacak.

Bir sabah kalkınca dedim ya Fettah
Bugün bir cenaze yok mu bir nikâh
İkisini birden halk etti Allah
Dünyada sevdiğim bir gündür ancak.

Biri bir gün dedi davete gidek
Gidelim hocam ki vardır çok yemek
Güllaç baklavalar yağlıca börek
Helva kadayıflar gayet yumuşak.

Gittik yedik sıra duaya geldi
Dedim biraz daha kırk lokma kaldı
Mide doldu bağırsaklar kabardı
Öleyazdım şükür kırıldı kuşak.

Artık köy içinde dinlenir sözüm
Yırtıldı perdesi utanmaz yüzüm
Bir gün bir kadına düşsün mü gözüm
Az kaldı ki yiyek bir tatlı dayak.

Dedim gel Zülâlî bu meslekten sap
Nasip kısmetini özge yerden kap
Neylersin imamlık şairliğin yap
Böyle riyakârlık senden çok uzak.