Gel vatandaş ayağına getirdik,
Paketlenmiş endişeler, kibirler...
Bütün insanlığın kanına girdik,
Hırs katkılı bal tadında zehirler..

Evler yaptık kapıları çelikten,
Ekranlarda sırlarımız faş oldu.
Heyhat, herkes geçti aynı delikten,
Düşünceler demir, beton, taş oldu.

Sevgiler, sevdalar doğala özdeş,
Yalanlar havada takla atıyor..
Nefisle, İblis’le olunca kardeş,
Kalplere cam kırıkları batıyor.

Çiçekten, böcekten korkan çocuklar,
Alın size sanal dağlar, denizler...
Balkondan ölüme sarkan çocuklar,
Bu lekeyi hangi mimar temizler?

Kimi var ki, aklı-fikri cebinde,
Yasak, haram duyguları dürtüyor.
Kimi var ki, çağdaşlığın dibinde,
Pusulasız âlemlerde sürtüyor.

Hasta eden ilaç, hibrit tohumlar,
Hayatın, huzurun geni değişti.
Beyinlere takılınca hortumlar,
Ambarların sömürgeni değişti.