Suçlu kabul etmem dostun hasını
Sevgi saygı sunuyorum Hasan Bey
Yedirdin Maraş’ın dondurmasını
Cayır cayır yanıyorum Hasan Bey

Tükrük bezim yırtık kalmadı urgan
Su içsem batıyor, sanırsın dirgen
Otuz battaniye, on altı yorgan
Titir titir donuyorum Hasan Bey

Perhizim var idi demedim baştan
Sır saklamaz idim bir arkadaştan
Bilmem dondurmadan, bilmiyom yaştan
O gün bugün bunuyorum Hasan Bey

Sarhoş oldum desem içmedim nerde
Pencere yerinde kayboldu perde
Ayaklar hava da başımsa yerde
Kirmen gibi dönüyorum Hasan Bey

Köyümden dolmuşlar kalkardı Sis’e
Seçmeden binerdim her otobüse
Baktım plakası kırk altı ise
Gene geri iniyorum Hasan Bey

Kemal’im ağzıma vurdum firkete
Tavsiyemdir yemesinler şirkete
O gün bugün giremiyom markete
Dondurma var sanıyorum Hasan Bey

Şiirin Hikâyesi:

Sevgili okurlarım; Mazisi olmayan şiir anlamında sorun yaratır. İşte yine çok sevdiğim Hasan Bey; Osman Akçay, Ozan Mercan ve beni Kahramanmaraş’a düğüne davet etti. Hasan Bey asaletine yakışır şekilde misafirine önem veren bir insan. Düğün biter bitmez bizlere önce yemek, ardından da Kahramanmaraş’ın meşhur dondurmasını ikram etti. Kahramanmaraş’ta dondurma yememek olmaz olmaz da; Bir de bunun sonrası var.