Doktor beyim ben mi gitsem yerine?
Azrail’e gelmez diye korkuyom
Gelip sarılmasın başka birine
Bizimkini bilmez diye korkuyom

Hal danıştım kıldan örgü yapana
Dere taşı olmaz dedi sapana
Avrat dolu imiş gitsem Tapan’a
Geç kalırsam kalmaz diye korkuyom

Takdir senin garibandır nedecek
Takatim kalmadı gelip gidecek
Kurtulursa gene esir edecek
Su içmeye salmaz diye korkuyom

Der Kemal’im inmeyelim derine
Bir servet batırdım körü körüne
Az endirin yok mu eter yerine?
Çok inattır ölmez diye korkuyom

Şiirin Hikâyesi:

Ali Kemal Yiğit, Bir gün hanımını anjiyo için hastaneye Adana’ya götürür. Doktorlar anjiyo için üç ay sonrasına gün verir ama hasta üç aya kadar dayanamaz diyerek tekrar hastaneye başvurur ve doktora para teklif eder, bu kez azarlanır. Ne yapayım diye düşünürken yakınlarından birisi, filan doktora git der, o da senin gibi şiir yazar, şair derler ve Ali Kemal Yiğit, bir şiir yazar götürüp doktorun masasına bırakır. Doktor o anda hasta muayene ediyormuş. Masanın üzerindeki kâğıdı eliyle bir kenara itekler, muayene işi bitince Ali Kemal’in yazdığı şiiri okur ve çok güler. “Hasta neredeyse getirin.” der doktor. Hemen muayenesini ve anjiyosunu yapar ve 6 saat içinde her şeyi bitirir.