Yıkılmak nasıl bir şey pek de zor olmamalı
Emanet taşıdığım dert beni yıkamaz ki!
Göz dediğimiz öyle kolayca dolmamalı
Yüreğimi kanatan fert beni yıkamaz ki!

Sabır denen orucu kırk senedir tutarken
Ufak tefek sözleri gözü açık yutarken
Dost denilen insanlar üç kuruşa satarken
Arkamdan hançerlenmiş sırt beni yıkamaz ki

Meleği murat etsem şeytan gelir düşüme
Ar edip sayamam ki yumruk inse döşüme
Bahara teslim olsam karlar yağar başıma
Zemherinin artığı kart beni yıkamaz ki!

Cebelleşirken ecel en zayıf yanım ile
Çileyi anlatırım en süslü tanım ile
Yakalasa nefsimi acıyan canım ile
İnsafla beslediğim kurt beni yıkamaz ki!

Ağustosa inansam bahtıma boran eser
Temmuza bir uğrasam haziran selam keser
Nisanı alkışlasam mayısım bana küser
Yaz diye aldandığım mart beni yıkamaz ki!

Kaç yönde kaybolurken kaç köyden de kovuldum
Eğri yoldan vazgeçip doğrusuna tav oldum
Yükseklerden uçarken alçaklara av oldum
İhanet maskesinde mert beni yıkamaz ki!

Beslediğim ümidim azar azar yitse de
Hayatımın romanı acı sonla bitse de
Hiç gülmeyen yüzüme bir tebessüm yetse de
Huzur için koşulan şart beni yıkamaz ki!