Anız tarlaları hep sen işledin
Sesimiz çıktı mı bay Mümtaz emmi
“Yeter” dedik tepinmeye başladın
Doymadı mı daha tay Mümtaz emmi

“Ben haklıyım” der der hava atarsın
Meraları servetine katarsın
Tapulu arsadan yer mi tutarsın
Fazla uyanıksın oy Mümtaz emmi

Yük taşısak hiç tutmadın ucundan
Utanmazsın gardaşından, bacından
Bundan sonra ölmezsin ya acından
Artık yediğine say Mümtaz emmi

Sağından solundan aldığın gazla
Gelme üstümüze bu kadar hızla
Sadaka verecek param yok fazla
Ölümlü bu dünya doy Mümtaz emmi

Yıllar oldu biz gurbete çıkalı
Boşa mı ağırttık saçı, sakalı
Konuştuğun laflar pek fiyakalı
Ağzından çıkanı duy Mümtaz emmi

Hakın hak değildir mucurun güdük
Yetmez mi bu kadar açtığın gedik
Bu zamana kadar sana ne dedik
Vermezsin kimseye pay Mümtaz emmi

Kimi korkutursun, “kişe” den “huy”dan
Hakkımız olanı alırız paydan
Olmadı kimseye bir kere faydan
Sürünü meranda yay Mümtaz emmi

Acizliğin kaçırıyor neşemi
Sana mı söylerim yoksa taşa mı
Baba ocağına geldik boşa mı
Tapulu mu sana köy Mümtaz emmi

Leylican’ım herkes haddini bilsin
Yaradan zalimin hakkından gelsin
Ben adam sanmıştım adam değilsin
Demek isterdim a/ bey Mümtaz emmi