Tāşircilerin Tāfik’ten Ag Gız Aba’nın Zıddığa

Gızım Zıddık;
Ötey gün abamın çelibasıyla bi çit bostan yollevediydim eletivemedi mi?
Gireği gün enüzün önünden hem de gırevetli, yeni urbalı gontıralı geçeken sen ebdaslıktan bakıyodun. Ben yeni sakoma bakıyo deye hıyalladım. Yanına it tünmüş de emedaniye bengildemiş gibi neye fıyıvedin? Yarını yemezdik en gücü de mi? Sinnenip de nōlcek? Saklambeş mi oyneyoz? Musandırada gavun saklanır gibi saklanıp durcek değilsin ya. Engücü bi gısmetin çıkcek. Amma yat, amma biliş. Bi galgı iki galgı necib osa seni birine vercekler.
Aras gün gâvede bi tevatür duydum. Seni goya emekli başçavuş Gavuz Amada veeceklerimiş. Dinine imanına bana vediğin sözle noluyo gı! Gocaya mı vacen bubaya mı? Bullir ıprık gibi ben genci gözeli duruyokana elin ehdiyar, bol donlu, tabbak mesli herifini netcen? Mayışı varımış, variyetliymiş, yevmiye gün nevaleyi düzdü müydü iki hammal ense kökünden ter akalaktan bi halla daşırmış... Ole ofarttıklarına bakma sen. Mayışı va deye obban gaşlı, şalvar ağızlı cavır halan gandırıyo seni. Mayış olup nolcek gı? Mayış seni ısıtcek mi? Pangınotları torbaya gat, goynuna al, zabaha gada yat, ne gıymatı va?
Bunnarın hepsi de gavuz gapcık evünsüz mesmursuz laf. Hem sen gızım gocaya mı vacen bubaya mı? Ben gencim, gözelim o dibek garınlı, aydeş bacaklı ehdiyara varıp da netcen de. “Üskesallah vaman!” de. Elin galbır gulaklı hırsız kedi enseli herifi kimi isdettirise isdettirsin. Daha garısı öleli gırkı bile çıkmadı. Utanmeyo mu bu herif! Gar mı yok buz mu yok? Garı mı yok gız mı yok? Bırak başka gapının şaggarağını çalsın. Hem varıyet olup nolcek gı? “Göğnüme sam esekene keseme lodos esmiş neneyen?” de.
Merkebin gocamışı ne işe yara? Haddini bilmez bi de teze yonca ara. “Bu yaşdaki goca neyime?” de. Ver eline bastonu oturup beklesin bostanı. Başga ne işe yarecek?

Habarı duydum töb’osun anıt benit oldum. Cen evim ambaklanmış cövüz gibi şagga şag -ga oldu. Töb’osun bu dertleri senin yüzünden edindim. Yağırnımdam arı bi yel dikiliyo üskesallah çıkmeyo. Eğerne bi de o aydeş bacaklı, davul garınlı herife seni vesinle töb’osun dirlik vemen, yeri göğü yırtarın. Hem bana vediğin sözle noluyo gı? Ben eğlencelik leplep miyim ki çiğneyip geşcen? Hem zaten sen o buban yaşındaki ehtiyarla üskesallah onmazsın. Hani gönül deyo bi naşırfa suya bi dutam gırcı şeker at, yuduve gurtul bu dertten. Töb’osun şığşırım rahmetde yalınayak, göğneksiz tingildesem cenevimin alavı üskesallah söyünmecek. Doydum, osandım gari bu habarlardan. Bi bana bak fişne fidanı gibi bi de o dibek garınlı ehdiyara.. Gözün de mi görmeyo gı! Gara perde mi endi yoğusam? “Hem ben ona goca mı decen buba mı?” de. Sav get başından dilini eşşek arıları mı soktu? Aşır gapından getsin.
Bak gine paşa göynün bilir amma bin yattan bi biliş eyidir. Bilmediğin yola girme daklaşır düşesin gızım. Bilmediğin aşı yeme davul olur şişesin. Hel’amma gine paşa gönün bilir. Dediklerimi gulağına eyi gat. Gorkak davşan gibi düşünme gönül senin gönlün. Kestir at. İki satır bana yazmaya da mı elin ermeyo? Beni maraktan gurtar. Gireği gün bi kayide ona varmeceni, beni sevdiğini yaz, bizim öte ganbır gapının mıhına eyyatlı dakleşdiri, usullam fıya gidesin aşam aşam, şavk vurmaddan gari heş kimse hıyallamaz. Hep esker seni dikizleyo değil ya. Şaşkın şaşkın suratını asma, düz yol varıkana çamıra basma deye nefes tüketiyoz burda. Şunu eyice gafana gat, parayla dirlik alamazsın, benden gözelini de bulamazsın. Paraya gandım sonunda yandım deme sakın. Bi bana bak ince baston gibi, bi ona bak geşmiş bostan gibi. Töb’osun seni düşünüyom. Yedi mehelle ol. Çeyizin yaylı arabala doldursun. Hammalla bi halla galdırsın. Eyi düşün gararı vercek sensin, Rabb’iye emanet ol. Kestane kebap acele cuvap...

Tāşircilerin Tāfik

Zıddıgdan Tāfiğe

Tāfik; mekdubunu Ginner bazarı günü aldım. Bi daha abān çelibāsıyla bostan felen yollama. Anam, halam hele akanam yüzüme bi hoş bakdılā. Accık bi şeyle hıyallā gibi oldulā.
Dertlerim vā dağlā gibi, velâkin söyleyemen elle gibi. Sen bi tek Gavuz Amat isdediyo bellemişsin, onu diline doleyon. Ermiş ekin, bişmesi yakın. Ben mayışı vā deye ehdiyar herife filen eh demen. Bi o yok ku... Akanam “Gızım gızım gız gişi, gızıma geliyo yüz gişi” deyo. Beni Topak Hâfız da isdediyo. HA’sı getmiş VIZ’ı gāmış. Ne eden ben onları felen? Davulcunun Kel Üsene de istemeye geldile. Anam gapıdan çevirdi. Goca bulamadık ıra gırnav gırnav edenleden mi sandın beni sen len? Yüsek bacalā, zengin gocalā felen isdemeyon ben. Yüz olcene elli osun, ağzı yüzü belli osun.
Sarı samanın altından suyu salıyon, sona heş o değillikten duruyon. Altı ogga bekmez, yerinden gakmaz gibi lafları sıralamasını biliyon da sen gendini gantarda dartmeyon mu? Dilin bideci küreği gibi. Gıynaşık helāvetsiz gonuşma. Gidişikli gibi laf etmeyi sevmen ben.
Yok fişne fidanı gibiymişsin, incecik baston gibiymişsin de, senden iyisini bulamazmışın da... Zort zort atıyon. Öyüne öyüne ötürme, gendin baş tahtaya oturma. Gubarlana gubarlana gabından daşcen. Sen öylesin böylesin de, biz çift garınlı gabak mıyız, köken buruşuğu muyuz, yonusam kenef ıprığı mıyız len? Ak anam beni “Şefdeli çiçeği gibi ak pembe gızım. Gızımı beyle paşalā istesin, her gün pirzolayıla beslesin. Gızım ak bullir gibidir, gara üzüm yedi mi ümüğünden geçekene görünür.” deye sevedi. Sen ne zannediyon? Hurda daha ilk meddabı bitireli haç sene oldu? Başım bacadan çıkmadı. Etin gantar dutākana, elle yüzüne bakakana eh de demişle. Hel’amma benim daha yaşım kaç? Saçımın teline müşderi gırk dene. Zengin değiliz amma gendimize göre tenceresinde bişirip gapağında yeyoz. Beni bişirdiği yenmez, yüdüğü geyilmez, yedi dağın otunu yemiş, yediği tepit, geydiği gaput gızlâdan mı sandın? Yaladım doyamadım, yamadım geyemedim decek hālim yok hamd osun. Elindeki yarım hamırsız, netdiğin bellem belirsiz senin. O gadā da gubarlanma. Ağzına bakan, zabahına bayram olcek zannetcek. Eli bağlı duvara çıkılmaz. Kesersiz çivi çakılmaz. Nefesin varsa zurna çalāsın. Sen heç gendini düşünmeyon. Zoy zoy geziyon. Gazanır köşeye gorsun, on olur, heç olmazsa yarın sırtına don olur. Saçına ilimon sıkıp daramayı biliyon da gendine iş aramayı niden bilmeyoň? Gız istemeye geldiğinizde “Oğlun ne iş ediyo?” deye bizimkile sorāsa anan: “Arık başında iki dene guzu güdüyo.” mu decek? Yağını bulgurunu hazırlamadan aş bişirmeye durulur mu? Yüz direm zere ile baş değmene çıkılmaz. Gapıma çift atlı payton isterin demeyom amma “gır eşşekde paldım, ben seni aldım” demeyle guru lafıla bitiyo mu? Varlık olmadan dirlik nasıl olcek? Yarın çalı çırpı bulup ocağı yakdık deyelim. Tencereye barmağımızı mı goyup yecez? Kebapcı kedisi gibi elden günden mi geçincez? Öyle gazandığını bezendiğine yetiremeyenlerden değilindir, eteğimin altında etem yok hamd osun. Amma geçincemeni bulmadan, bi kesere sap olmadan, denizdeki balığa duz sürtmenin âlemi yok. Parayla dirlik alamazsın, benden gözelini bulamazsın deyon boyuna. Sen de benden gözelini bulamazsın, hel’amma ne fayda iki çılbak ancak hamamda yakışır. Göğnün gırılmasın, benim gusuruma bakma. Doğrusunu söyleyon ben. Yoktan yonga gopmeyo. Sen yoluna ben yoluma... Hazırlā Hızır’lā yoldeşin osun. Daha nele çıkā garşına. Bekleyen beklemesine amma nereye gadā... Doğruyu söleyen hora geçmez imiş. Ole ilimon yalamış gibi yüzünü buruşturma. Beni sona annāsın... Gusura bakma. Deceğim bu gadā.. Allah seni de beni de eyilere düşürsün. Rabb’ime amanet ol.

Ag Gız Aba’nın Zıddık