Şimşek

Taş atıp atmacanın kanadını kırmışım
Yarayı sarmak için pembe karanfil gelsin
Say ki Kurtdereli’nin defterini dürmüşüm
Haber sal da karşıma Adalı Halil gelsin

Atmaca

Sen sözünü söylersin yarın çeker gidersin
Senden sonra gelene baba borcun ödersin
Gün gelince toprağa ekilecek bidersin
Asılların yerine bir tek asil gelmesin

Şimşek

Taş yarası yara mı bir tomurcuk gül attın
Gül bülbülün derdinde karanfil de gelmesin
Duyduğumda şaşırdım kime mesel anlattın
İbrahim çabuk gelsin ama Halil gelmesin

Atmaca

Manayı dizginledin sözü getirdin dize
Dereden yola çıktın vardın açık denize
Şuara meclisiyiz bizim meclisimize
Ne şeytan adım atsın ne Ebu Cehil gelsin

Şimşek

Rüyası olanların gönül yormaktır işi
Bu bir atışma değil duygu alışverişi
Nef’î’nin aradığı “ayinesi saf” kişi
Kadim dost güzel insan gerçek ehlidil gelsin

Atmaca

Can çarpıyor sığmıyor kemikten kafesine
Kara inci Bilal’in göğü vuran sesine
Önderimin açtığı sancağın gölgesine
Yetim yoksullar gelsin Ebu Cehil gelmesin

Şimşek

Hayal varsa kurarsın rüya varsa görürsün
Gam damına yazın kar yağdığında kürürsün
Gözün yumup menzile Yunus gibi yürürsün
Eğri söz ocak yıkar na ehlidil gelmesin

Atmaca

Kökünü kazımalı temelsiz şüphelerin
Hangisinde yer aldın savaşan cephelerin
Dünyayı kana boğan kansız Ebrehelerin
Üzerine elli bin yüz bin ebabil gelsin

Şimşek

Eleğini asmışsın elemeden ununu
Âdem ile Havva’nın sorgulama sonunu
Muhabbet dediğimiz âdetullah kanunu
Der ki: Her kalp bir başka kalbe mukabil gelsin

Atmaca

Tarih boyu mazlumun yanında yer almışım
Yalnız bu gidişata şaşırmışım kalmışım
Beş vakit kuşlarımı Celal’ime salmışım
Önce şimşekler çaksın tek ebabil gelmesin

Şimşek

Değirmenden getirdim unum var yok eleğim
Henüz yettim diyemem belki biraz keleğim
Şimdi polen toplarım bir gün dolar küleğim
Kalbi kalp olanlarla kalp mukabil gelmesin

Atmaca

Zalim nefret büyütsün biz muhabbet güdelim
Bu tarih yangınından söyle nere gidelim
İnsana kıyanlara gel beddua edelim
Müstahak olanlara hemen Azrail gelsin

Şimşek

Doya doya içtin mi yalnızlığın zehrinden
Yüze yüze geçtin mi şanlı Cahan nehrinden
Altın gümüş vadisi Gümüşhane şehrinden
İster misin sofrana kömeyle pestil gelsin

Atmaca

Önce biz nefsimizi bir terbiye edelim
Sonra zulmü sermeye her gün talim edelim
Yetmiyorsa gücümüz kimden kime gidelim
Henüz hazır değilim koy Azrail gelmesin

Şimşek

Göbeğimi geçen su derya olur gözüme
Ancak sahip çıkarım vermiş isem sözüme
Ekim gelsin salayım Maraş bertiz üzümü
Talat turşuya vursun köme pestil gelmesin

Atmaca

Şimşek’e kim güvenir, Atmaca’yı kim tanır
Yıldızlar selam durur gün ışığı kıskanır
Herkes derin uykuda uyarsam kim uyanır
Sûra üflemek için bence İsrafil gelsin

Şimşek

Bu Babil kulesinde söyle beni kim anlar
Payıma düştü bugün Atmacalı zamanlar
Ben Mevlana meşrebim eşiğime insanlar
İsterse sefil gelsin isterse asil gelsin

Atmaca

Elim kolum bağladın çekildin bir kenara
Ya Şimşek ya Atmaca düşecek derkenara
İki metre kazarlar belki bir yer kenara
Demek düşmez haddime yok İsrafil gelmesin

---

Yorumlar - Yorum Yaz

---