Kara haber, tez yayılır diyorlar
İnsanlık ölmüş de ağlayanı yok
Mezarını kazıp, helva yiyorlar
İnsanlık ölmüş de ağlayanı yok

Sloganlar emel, ütopya umut
Suçlama hayalî, yaftası somut
Sanki kirli bir ruh, veriyor komut
Bu melanetlerin, eğleyeni yok
İnsanlık ölmüş de ağlayanı yok

Din, ırk, hizipçilik, kavga nedeni
Va’dedilen huzur, nerede hani?
Varılacak hedef bu muydu yani?
Sosyal yangınların, çağlayanı yok
İnsanlık ölmüş de ağlayanı yok

Yalan, dolan, hile, hepsi de meşru
Sanki imalatın, yasal bir öşrü
Garabet düzeyi, devirdi asrı
Teker gıcırdıyor, yağlayanı yok
İnsanlık ölmüş de ağlayanı yok

Onur, erdem, ihaleyle satıldı
Haramlara bile, hile katıldı
Değerlerin, üzerine yatıldı
En güzelin daim, yeğleyeni yok
İnsanlık ölmüş de ağlayanı yok

Gereksiz ve fazla, ilaç zehirler
Boş kafalar, yuttuğu ile gürler
Hani pak olacaktı, tüm nehirler?
Susuzun can suyu, sağlayanı yok
İnsanlık ölmüş de ağlayanı yok

Korku, duyarsızlık, bencillik rafta
Kim kimle iş tutmuş, kim hangi safta?
Halimiz böyledir, vurmayız yafta
Yaraların içten dağlayanı yok
İnsanlık ölmüş de ağlayanı yok