Miskinlik üstümüzde, hazan çöktü erkenden,
Gonca gülümüz soldu, taze tomurcuk iken,
Iskaladık hayatı, bizler; zordan kaçarken,
Kolayı kurşunladık, hilalden kan damladı.

Her şehit cenazesi, sinemizi dağlarken,
Yine sabra sığındık, gözümüz kan bağlarken,
“Vatan sağ olsun” dedik, yüreğimiz yanarken,
Alayı kurşunladık, hilâlden kan damladı.

Birlikte yaşamanın, hazzı var dünümüzde,
Sonsuza dek sürecek, gelecek önümüzde,
Sımsıkı sarılırken toyda, düğünümüzde,
Halayı kurşunladık, hilâlden kan damladı.

Terk ettik ilimizi, gitse de gücümüze,
Muhannet yüz bulmadı, taş bastık acımıza,
Hasreti kanıksadık, hapsedip içimize,
Sılayı kurşunladık, hilâlden kan damladı.

Emir var Karamanoğlu Mehmet Bey’imizden,
Türk’üz Türkçeden başka söz çıkmaz dilimizden
Dostlar bize güvenip, eminken elimizden,
Kamuyu kurşunladık, hilâlden kan damladı.

Zûlme boyun eğmedik, zül saydık alışmayı,
İkbâl için soysuzla, istemem buluşmayı,
Sonradan kader dedik, terk edip çalışmayı,
Molayı kurşunladık, hilâlden kan damladı.

Âsilik ruhumuzda, sürü sanmayın bizi,
Gün olur devran döner, görürler gücümüzü,
Karabağ katliamı, yakarken içimizi,
Bala’yı kurşunladık, hilâlden Kan damladı.

Güven kalmadı artık, mahkemeye kadıya,
Ciğeri teslim ettik, bir mûsibet kediye,
Kurban olsun diyerek, çarşambaya hediye,
Salıyı kurşunladık, hilâlden kan damladı.