Ankara lâstiği alınca babam
Hayran hayran, baka baka giyerdim.
Tavan yapar idi o gün fiyakam
Kaşlarımı yıka yıka giyerdim.

Başucumda yatırırdım ilk gece
Usul usul bakar idim gizlice
Şafakta kalkardım herkesten önce
Gözlerimi dike dike giyerdim.

Işıl ışıl görünürdü gözüme
Ağzım açık bakar idim izime
Değme atlet çıkamazdı hızıma
Keklik gibi seke seke giyerdim.

İlk günlerde ne çekerdi sokaklar!
Desen desen süslenirdi topraklar
Karda kışta buz tutardı ayaklar
Sümüğümü çeke çeke giyerdim.

Ağustosta cayır cayır yanardı
Sanki güneş sabrımızı sınardı
Giyecek, bunlardan başka ne vardı?
Çaresizce yaka yaka giyerdim.

Bir koklayan kendisinden geçerdi
Etrafından sivrisinek kaçardı!
Uyuyanın uykuları uçardı
Yaz boyunca koka koka giyerdim.

Başrolü oynardı futbol maçında
İz yapardı rakibimin kıçında
Şut çeksem görürdüm kale içinde
Varıp da dil döke döke giyerdim.

O yıllar giyse de onu her fakir
Hiç kimse kimseyi görmezdi hakir
Evde huzur vardı, dillerde şükür
Hakk’a boyun büke büke giyerdim.

Lüks idi o zaman Cizlavat bile
İskarpin adeta gelirdi dile!
Yağmuru, tipiyi saymazdım çile
Çamurlara çöke çöke giyerdim.

Cizlavat’sa ayakkabı markası
Gıcırt gıcırt öter idi arkası!
Bende yoktu Ankara’dan başkası
Hayalleri eke eke giyerdim.

Yün çoraptan başka çorap olmazdı
Olsa bile fazla sağlam kalmazdı
Dondursa da, terletse de solmazdı
Zarla, zorla çeke çeke giyerdim.

Dar gelirdi bir, iki yıl geçince
Sığmazdı çorabım olsa da ince
Giymesem ızdırap, giysem işkence!
Ne yapayım, sıka sıka giyerdim.

En sonunda yırtılırdı bir yanı,
Derdim ki, bastığın yerleri tanı!
Yeni istese de Fikret’in canı
Bi vakit de kaka kaka giyerdim.