DEDİM Kİ: “VAY BE!”

Aynaya bir baktım, değişmiş yüzüm
Vurgun yemiş halim, dedim ki: “Vay be!”
Zaman iz bırakmış, kızarmış gözüm
Nerde eski halim, dedim ki: “Vay be!”
 
Efkâr bastı dedim, gezeyim biraz
Ne görürsen gözüm, etme itiraz
Ömür geldi geçti, siyah ve beyaz
Gençlik kaçıp gitmiş, dedim ki: “Vay be!”
 
Bir dosta rastladım, eder ah u zar
O da benim gibi olmuş ihtiyar
Dedim: “Bypass oldum, hayrola ne var?”
“İçkin sigaran yok.” dedi ki: “Vay be!”
 
Oturduk bir parka, sohbete daldık
Bir kaç saat öyle mazide kaldık
Gençlik yıllarına özlemler saldık
Kendimize geldik, dedik ki: “Vay be!”
 
Şaziye süslenir, yola çıkardı,
Feride imrenir, ona bakardı,
Bir Kamile vardı, canlar yakardı,
Avare yıllara dedik ki: “Vay be!”
 
Esmer Leyla, kostak yürür giderdi,
Bir gülücük atar, çok naz ederdi,
Şu yalan dünyada, hiç yoktu derdi,
El açıp dilenen, sen misin, vay be!
 
Ne dilberler vardı, burnu havada
Çoğu evde kaldı, yalnız yuvada
Hep hazan yaşamış, dağda bayırda
Sordum: “Siz misiniz? Şaşırdım vay be!”
 
Hasan yoldan geçer, selam durulur,
Mahalle namusu ondan sorulur,
Yoksullara yardım eder yorulur,
Yeri hiç dolmadı,  dedik ki: “Vay be!”
 
Sessiz sessiz içer, Kebapçı Sefa,
Ökkeş nara atar, eder hep cefa,
Çilekeş hanımı, boşar yüz defa,
Döner geri gelir, dedik ki: “Vay be!”
 
Yakışıklı Kenan, tesbih kehribar,
Avcı yelek takım, frengi şalvar,
Yumurta topuklu kundurası var,
O da göçtü gitti, dedik ki: “Vay be!”
 
Zenginler Mercedes, taksiye biner,
Murat yüz yirmi dört, fakir şükreder,
Kimi merkep ile tarlaya gider,
Zaman nasıl geçti, dedik ki: “Vay be!”
 
Uzun gecelerde kitap okunur,
Samsa, sucuk, pestil ikram sunulur,
Âşık, cenk kitabı, ruha dokunur,
Ne güzel günlerdi, dedik k: “Vay be!”
 
Ramazan ayında rahmet saçılır,
Akşam sofrasına kapı açılır,
Kalpleri kırmaktan, derhal kaçılır,
Bayramlar barıştı, dedik ki: “Vay be!”
 
Kırık sazım çalar, dağlar kar boran,
Ne gelen giden var, ne hatır soran,
Şu ihtiyarlığı var mı durduran,
Ömür geldi geçti, dedim ki: “Vay be!”
 
Selam olsun size, Maraş ilinden
Nergizinden, sümbülünden, gülünden
Söz inciye döner, Yılmaz dilinden
Şair yalnız ölür, dedim ki: “Vay be!”

 


Yorumlar - Yorum Yaz