Nenemiz dedi;

 

“Tohdur oğul sene bi şe deyim mi

Pöçügüm çoh ağrıy heç yatamayrım

Bilmem kötü müyüm bilmem eyim mi

Malları çobana heş gatamayrım

 

Hele yavrum ayahlarayn ölürüm

Bilmeysin üç günnüh yoldan gelirim

Yarama melhemi sende bilirim

Benim ha bu halım nedür tohdur beg?”

 

Doktor dedi:

 

“Ana mal ne demek davar ne demek

Bunların manasın ben bilemedim.

Hele de pöçüge verdim çok emek

Böyle bir hastayı hiç dilemedim.”

 

Nenemiz dedi;

 

“Tohdur ahlım gidiy başım fırlanıy,

Ben hasdeyim desem oğlum mırlanıy,

Birez laf söylesem gelin dırlanıy,

Benim ha bu halım nedür tohdur beg?

 

Bi gıdım oyanı bükülemeyrim,

Beş dakka ayahda tikilemeyrim,

Boğazım çoh ağrıy ösgüremeyrim,

Benim ha bu halım nedür tohdur beg?”

 

Doktor dedi:

 

“Ana sen ne dedin hiç anlamadım,

Yarana merhemi ben çalamadım,

Derdine çareyi hiç bulamadım,

Buraya geleli hiç gülemedim.”

 

 

Nenemiz dedi:

 

“Tohdur nemehremsin açma belimi,

Hele sahın ola dutma elimi,

Beni hasde eden guşluh yeli mi,

Benim ha bu halım nedür tohdur beg?”

 

Doktor dedi:

 

“Ana ben doktorum namahrem olmaz,

Doktor hastasından uzakta kalmaz,

Kuş kanat çırpsa da hiç rüzgar olmaz,

Böylesi sözleri ben bilemedim.

 

Patates fasulye yemeyeceksin,

Belini rüzgara vermeyeceksin,

Bir tutam ot bile dermeyeceksin,

Yazdığım ilacı hiç silemedim.”

 

Nenemiz dedi:

 

“Ot yolma deysin ya otlar solmay mı?

Mereğe gidende rüzgar dolmay mı?

Kartolla pağlayı yesem olmaymay mı?

Patates fasulye nedir tohdur beg?”

 

Tohdur heb meb verme heç yudamayrım,

Bene pehrüz deme ben tutamayrım,

Çehdigim fizahı unudamayrım,

Benim ha bu halım nedür tohdur beg?”

 

Doktor dedi:

 

“Ana anlamadım bilgim çok azdır,

Anladım senin ki dert değil nazdır,

İstersen imama bir muska yazdır,

Bu derdin çaresin ben bilemedim.”

 

 

Lügatçe:
Pöçük: Kalça ile bel arası bölge. Fırlanmak: Baş dönmesi. Gıdım: Azıcık çok küçük parça. Tikilmek: Ayakta durmak. Ğuşluh: Sabah ile öğle arası ,Kuşluk vakti. Merek: Samanlık Kartol: Patates. Pağla: Fasulye. Heb: Hap ilaç. Pehrüz: Perhiz. Fizah: Acı sancı, ağrı.