Eremeke annacıma geçib de,
Bana halakadan şor verme avrad.
Cuvarıya yamacımda içib de,
Dumanı üsdüme üfürme avrad.

Hersimden burnumdan soluyom zatan,
Vakit guşluk oldu zıbarıp yatan,
Ne gayfaltı yapan ne yumuş dutan,
Yan gelip kıçını devirme avrad.

Susadan geçeni dutan çağırın,
Işmar edip celfin kesip bağırın,
Kimine de içli kömbe yoğurun,
Bana da baldırcan söğürme avrad.

Heç mi sıtarem yok, bu mudur görgün?
Elinden düşmüyor ganefçe örgün,
Bir ömür yanında yaşadım sürgün,
Gapıdan gaçarsam çevirme avrad.

Nohlaz geçim ettik sefil galmadık,
Şükür muhanete muhtaç olmadık,
Partutuş olup da akıl almadık,
Şimdik öyle gük gük güğürme avrad.

Öyle madik atıp gızma gocana,
Puntuna getirir derim hocana,
Verhe şivşiriyor anan hacana,
Üç dudak ağzınla gevirme avrad.

Tuncer delemetli insan evledi,
Eleğeni asdı, unun eledi,
Sana denk düşmedi gavır veledi,
Torpağa düşmeden güverme avrad.

Sözlükçe:
Eremeke: İşbilir. Annacıma: Karşıma. Halaka: Köy veya mahalle ortası. Şor: Laf, dedikodu. Susa: Yol. Celfin: 1 yaşında dişi tavuk. Nohlaz: Ne güzel. Partutuş: Aceleden ne yapacağını şaşırmak. Gevirme: Laf geveleme. Delemetli: Gayretli.