Neşe pazarında hüzün satarım,
Beş okkası üç kuruşa alan yok.
Sağırlar köyünde nara atarım,
Korkup karakola haber salan yok..

İçindeyim hayat denen rüyanın,
Şeker kattım tadı geldi dünyanın,
Güldüğüne bakma deli Ziya’nın,
Aklın söküğünü diktim, bilen yok.

Kafdağı’nda ektim kırk dönüm bostan,
Bir devi gösterip dediler ‘ustan’.
Hiçler meclisinde söyledim destan,
Dedem Korkut gibi kopuz çalan yok.

Kör nefsime uyup gözümü oydum,
Sılaya acıktım, gurbete doydum,
Yolları katlayıp heybeme koydum,
Yolgeçen hanına gayri gelen yok.

Kargaları bülbül gibi öttürdüm,
Develere çölde koyun güttürdüm,
Su üstünde ateş yaktım, tüttürdüm,
Mangalda kül bırakmadım yalan yok!

Ata mirasını bölüşmeye gel,
Benlik belasına bulaşmaya gel,
Ölüler şehrinde dolaşmaya gel,
Zengin-fakir aynı falan, filan yok.

Doğruyu eğrinin emrine verdik,
Sahtekarla, tamahkarı everdik,
Boş lafın postunu ekrana serdik,
Gönlü zehirleyen böyle yılan yok.

Adalete infaz çağdaş zalimden,
Nabza göre fetva sapık alimden,
Ne halt ettiğimi anla halimden,
Yüzümüzün karasını silen yok..

Bir balonmuş meğer sözler, fiyatlar,
İnsan suretinde eşekler, atlar,
Harami vicdanlar kokar, bayatlar,
Şükür memlekette yağma, talan yok!