Hakkı Süha’ya

Düzelmeyen şu âlemin işini
Ulu Tanrı’m olan nûra bıraktım.
Sabreyledim, kırk yıl sıktım dişimi,
Gün görmeyi nefh-i sûra bıraktım.

Avrupa’yı, siyaseti, planı,
Devletlerce, uydurulan yalanı,
İngiliz’i, Fransız’ı, Yunan’ı,
Felek denen şu kambura bıraktım.

Enver’ini, Topal’ını, Şaşı’yı,
Sakallı’yı bizim Çeribaşı’yı
Malta’daki tavşanlara aşıyı
Vurmak için bir doktora bıraktım.

Tetkik ettim her mesleği, her dini,
Bulamadım gamsız bir tek ferdini.
Anlatmak için Siyonist’e derdimi,
Marko Paşa ile Tûr’a bıraktım.

Bin bir asrı doğururken bir gece,
Güvenilmez bu feleğe zerrece
Bak tarihe saltanatlı bir nice
Süleyman tahtını mûra bıraktım.

Çok krala çalkayınca eleği,
Hâkim ettim kazma ile küreği,
Milyarlarca mehpâreyi, meleği
Mezar gibi bir çukura bıraktım.

Görsün cihan serseriler pîrini,
Vallaha da vermem Türk’ün yerini.
Müselleste olan üçün birini,
Konstantin’le Anzavur’a bıraktım.

Kulak asmam gürültüye, sese ben,
Baktım kalbim ile pîşe, pese ben.
Yeri göğü yapan mühendise ben
İrfan adlı bir mezura bıraktım.

Feylesofa kaptan etsem Papi’yi,
Göremezler fırtınayı, tipiyi.
İspermeçet-zâde ile Kirpi’yi
Mihrân ile Haçador’a bıraktım.

Dilencilik yetmez gibi eline,
Dâr’ül-hikme çıktı hakkın halline,
İstibrayı sürsün Frenk eline,
Meseleyi bir kubura bıraktım.

Yeni sahne zannetme ki bozuktur,
Piyesine hırlayanlar buçuktur,
İnci midir sancı mıdır ne çoktur,
Kemiğini direktöre bıraktım.

Deli Neyzen al mansuru destine,
Teraneyle selam yolla dostuna.
Matbuatın masasının üstüne
Seyyah iken kırık billur bıraktım.

Tıp Fakültesi Hastanesi, Haydarpaşa
12. 01. 1337 (12 Ocak 1921)