Dünya fani, konan göçer demişler,
Oğlum öldü diye ağlama anne.
Bak, deveyi havuduyla yutmuşlar,
Bahtını karaya bağlama anne!

Savaş uçakları uçurtma artık,
Barış yerle yeksan olunca battık,
Kardeş olamayıp düşmanlık ettik,
Kahrolup bağrını dağlama anne!

Yağmur bulutları köye varanda,
Hasret ateş gibi kalbi saranda!
Ağyar bir gün beni sana soranda,
Coşkun çaylar gibi çağlama anne!

Ar, edep kalmadı hayat pek nahoş,
Ümidini yitiren bakıyor bomboş,
Ya ben sarhoş oldum ya âlem sarhoş,
Sükûtî’yi sakın eğleme anne!