Sevmem itâati emri âmiri
Dayağı köteği bir de cebiri
Aklım hiç almaz ki fenni cebiri
Bana ne ilimden boş ver yav, dedi

Devlet malı beleş alan alıyor
Kapısı kilitsiz çalan çalıyor
Geride kalana lokma kalıyor
Yoksulu da zaten buna tav, dedi

Efelendi hemen kendi kendine
Cahil cesaretiyle küfretti dine
Hiç kimseden korkmam var efendine
İstersen koskoca ordu sav, dedi

Gırla yalan dolan bolca palavra
İçi dışı pislik canlı kadavra
İşine gelmezse ani manevra
Utanmaz arlanmaz dönüp çav, dedi

Elimizde imkân hususi ferman
Yedikçe yiyoruz bizde çok derman
Bu topraklar kutsi vermeyiz aman
Memleket gönüllü bize av, dedi

Söz veririm gitmem alırım vermem
Sırrı ifşa etmem ortaya sermem
Her delikten çıkar bir daha girmem
Değişir rengârenk derim kav, dedi

Umurumda değil vatan yıkılsın
Milletin bütünü hapse tıkılsın
Uygarlık beşiği dağlar yakılsın
Ne de güzel akar şehre lav, dedi

Çayırı çimeni börtü böceği
Ağ sanatkârı minik örümceği
Gülerek katleder narin çiçeği
Benim eğlencem sana sınav, dedi

Bahçeye bağladım kırdı zinciri
Tırmandı ağaca yedi inciri
Uslu durmayınca aldım demiri
Görünce hırladı birden hav, dedi