Niye gonurlanın ey insanoğlu?
Hiddetin, şiddetin bir yere kadar.
Gafil olup mala, mülke güvenme,
Saatin, mühletin bir yere kadar.

Buna cevaz vermez inandığın din,
Karartır kalbini içindeki kin,
Mezara kadardır makamın, mevkin,
Şöhretin, haşmetin bir yere kadar.

Ruhuna elbise, şeklin, şemâlin,
Bir gün çıkarılır solar cemâlin,
Kim bilir ne olur senin son hâlin,
Hâcetin, hüccetin bir yere kadar.

Ektiğin ne ise odur hasılat,
Biçtiğine göre olur tahsilat,
Ummadığın günde beklenen vuslat,
Hasretin, zahmetin bir yere kadar.

Bir garip yolcusun dünya hanında,
Kesmeyen kılıcın dursun kınında,
Dünyalık yâranın, dostun yanında,
Kıymetin, sohbetin bir yere kadar.

Doğruyu, yanlışı sor ve sorgula,
Geriye bakanla çıkılmaz yola,
Can ver, ödün verme, kuloğlu kula,
Minnetin, cinnetin bir yere kadar.

Hâkim ol kendine birden parlama,
Düşküne sahip çık itip horlama,
Şükret nafakana fazla zorlama,
Kısmetin, şehvetin bir yere kadar.

Daima doğruya, Hakk’a dair ol,
Duysan da söyleme, lafa sağır ol,
Yeynilik yanlıştır, her dem ağır ol,
Sikletin, şikletin bir yere kadar.

Yazılan çıkacak elbet bahtında,
Ne hasletler gizli gönül tahtında,
Koyma Azâbî’yi töhmet altında,
Kasvetin, kisvetin bir yere kadar.