Âşık Müdamî:
Çobanoğlu, eyle yoluna dikkat,
Sapa yerden gidip tozlanmayasın.
Burası Konya’dır, ayağın denk at
Kokuşup sonradan tuzlanmayasın.

Âşık Çobanoğlu:
Âşık Müdamî ben, uyarım yola,
Sen kendin ağır tut, hızlanmayasın.
Posoflu hayranın çok var mecliste,
Onlara güvenip yüzlenmeyesin.

Âşık Müdamî:
Bura er meydanı şaşırmak da var
Çelme atıp yere düşürmek de var
Aşk odunda bağrı pişirmek de var
Köze düşüp cız cız cızlanmayasın.

Âşık Çobanoğlu:
Sen bu şişmanlıkla aşkı n’idersin
Közde kebap bulsan alıp yudarsın
Yar peşine hayal kurup gidersin
Kır bayırda gezip yozlanmayasın.

Âşık Müdamî:
Boyun çok uzamış aklını bilmem
Ağlatırsam gözün yaşını silmem
Ham tosun harmanda doğru çekmez gem
Müdam nodoluyla bizlenmeyesin.

Âşık Çobanoğlu:
Çobanoğlu gönül kırmam yaparım
Cenab-ı Mevlâ’dır daim siperim
Yaşça büyüğümsün, elin öperim
Gel barışak, dersem nazlanmayasın.