En hürmetli yâr döşünden süt emdin
Diz çökme ceberut güce Beyzâde’m.
Farz-ı muhal nesepsize göz yumdun
Hükmün sökmez sonra piçe Beyzâde’m.

Madem mangal gibi yürek var sende
Çek elense hasma atıver künde
Manadan beslen de ruh kalsın zinde
Bu bir komut değil rica Beyzâdem.

Gece fecre gebe gün doğdu gene
Umut tohumu ek vuslat bahçene
Boy sürsün hayalin hemen her sene
Rahman’dan muştu var nice Beyzâde’m.

At gayrı üstünden ölü toprağın
Zümrüt yeşil olsun gönül koyağın
Zemin kaygan sağlam bassın ayağın
Hilal ram olmasın haça Beyzâde’m.

Kim ki elif sevmez sert tavır takın
Mim kadar çıkara tav olma sakın
Vav gibi eğilmek değil yüz akın
Kulak asma gözü aça Beyzâde’m.

Çınar köksüz olmaz hor görme soyu
Dedem Korkut’tan sor yuğ ile toyu
Avşar, Salur, Eymür, Kınık ve Kayı
Hepsi birer yıldız yüce Beyzâde’m.

Sen uyuyan devsin kalk gayrı uyan!
Zulüm göğe direk gör ayan beyan
Sessiz çığlıkları inan yok duyan
Yara var özlerde koca Beyzâde’m.

Tespihtik yek ipte koptu imame
Darman duman olduk bu ne hengâme?
Bunca talkın verdim gitmesin güme
Silahım kelâm ve hece Beyzâde’m.

Rüzgâra hükmeden Süleyman vardı
Cinlerden gözü pek bir ordu kurdu
Ecel oku bir gün onu da vurdu
Aldanma taht ile taça Beyzâde’m.