Çok da gayret eyledüm şol tahsil-i irfân içün
Pek dolaşdım derd-i pür-âlâmıma dermân içün

Türlü mihnetlerle âhir bitti cânım doktora
Rûz u şeb zahmet çekip tertîb-i pür-dîvân içün

Umdu nefsim gâlibâ ol yerde pâye hâceden
Uğraşıp meşgûl olan şol yâreli insân içün

Söyledim ben dil-i pür-isyânuma ol dinlemez
İstemem ben iltimâsı râhat-ı vicdân içün

Bir gürûha mensub olmak hâtıra hiç gelmedi
Eğleşirler birçoğu hep mansıb u unvân içün

Bunların arzûları yatmak vü gezmek âlemi
Hiç münâsip düşmez ammâ böylelik insân içün

İşleri dâim olur birlikte etmek güft ü gû
Çalışırlar âkıbet bunlar dem-i hüsrân içün

Bir siyâset bir cemâat bunları mahveyledi
Doldururlar her biri ol yerleri ihvân içün

Doktor u dûçent olmuş câhil ü nâdân fakat
Yaşıyorlar çün sonunda pâye vü ihsân içün

Bir kuruş vermezse devlet ol ne yapsın ilmini
Bekliyorlar rûz u şeb birçokları dükkân içün

Böyle sürmez mahvolur torpilliler gör âkıbet
Gizle sırrın gözle hâlin Hâlik ü Sübhân içün

(Fâilâtün Fâilâtün Fâilâtün Fâilün)