Adam, adam değil ki, demeyim anasını
Hayâdan ahkâm kesen klavye kahramanı
Amma sorsan bilemez adının manasını
Şeref, hayâya küsen klavye kahramanı

Bilmeyen bir şey sanır, ne dese uyup kanar
Çoğu içini bilmez kimi dışına yanar
Bilenler dokuz kuşak yedi ceddini anar
Ne diyor bunlar desen klavye kahramanı

Düşünmeden yazdığın nereye varır böyle
Oh ne güzel bir dünya, milletle gönül eyle
Saklandığın ininden çık da bir şeyler söyle
Eğer ki adam isen klavye kahramanı

Ar damarın çatlamış kulak duymaktan bıktı
Oturduğun sandalye nice duvarlar yıktı
Mitilin sokaklarda boynuzun göğe çıktı
Şimdide bizi süsen klavye kahramanı

Azâbî’den şimdilik bu kadarcık uyarı
Yok şayet anlamazsan yükseltirim ayarı
Ya da biraz insan ol! Kullan bilgisayarı
Zamansız soğuk esen klavye kahramanı