Hissim örselenmiş, kalbim yaralı
Düşman belli değil, dost belli değil!
Yâr yüzünü dökmüş, ağyar saralı
Düşman belli değil, dost belli değil!

Kimi yaşar kimi ölür ayazda,
Kimi isyandadır kimi niyazda,
Kimi mutmaindir kimi de nazda,
Düşman belli değil, dost belli değil!

Yaramızı saran oldu mu, bilmem,
Yıllar yılı millet güldü mü, bilmem,
Bir tek dürüst insan kaldı mı, bilmem,
Düşman belli değil, dost belli değil!

Hayat varsa ölüm de var bilesin,
Kalbin kırık dökük, gönül alasın,
Sanmam ki derdine derman bulasın,
Düşman belli değil, dost belli değil!..

Güllaç yerken gözü kalır sütlaçta,
Haramiler ömür boyu kapkaçta,
Çağımızda kötülükler revaçta,
Düşman belli değil, dost belli değil!

Hasislikten heba olmuş yemişler,
Helâl-haram gözetmeden yemişler,
“İyilikten maraz doğar” demişler
Düşman belli değil, dost belli değil!

Ey Sükûtî, dostum var deme sakın,
Yakın uzak olur, uzaksa yakın,
Düştüğün an başkaldırır her hain,
Düşman belli değil, dost belli değil!