İnsanlık uzun da bir ömür kısa
Kısa ömre fazla kaygıyla tasa
Bazen gün içinde bir ömür geçer
Böyle kurgulanmış ilahî yasa
Akıl, mantık, ahlâk, vicdan dirilim
Dinlerin özünde benzer eğilim
Savaşlar, kıyımlar din adına da
İnsanlığın ortak değeri bilim
Kitapta insana ilk ‘Oku’ dendi
Okunacak kitap insanın kendi
Bin yıl öncesinin aklı o gündü
Sonradan ezberler tekrara bindi
Gör denilmiş göze yok gizli saklı
Adalet kör gözlü vicdan ataklı
İnanç sistemleri rehber sayarlar
Merhametli, dürüst, ahlâklı aklı
Saygı doğayadır sevgi insana
Gönül arif tavra dingin lisana
Canlılar içinde bir candır insan
Açgözlü nefsin yük olmasın sana
Kendini bilmeyen haddini bilmez
Kusurda, yanlışta kendine gelmez
Yiğitlik çıkarır başka acıdan
Merhamet gösterip gözyaşı silmez
Cahille tartışma suskun, dingin ol
Bilim lisanında geniş, engin ol
Binlerin içinde kendini tanı
İnsanî değerde ilmi zengin ol
Dizginlenmez arzu çığırdan çıkar
Azgın sele döner bendini yıkar
Öfkeni dizginle, sakın kahretme
Kahrın sana döner seni de yakar
İnsanda kin büyür döner bir kora
Kıskanç benlik açar onulmaz yara
Feraset insanın zenginliğidir
Kusuru hatayı kendinde ara
Ahlâk, akıl, bilim doğrultur yolu
Haksızca her yöne uzatma kolu
Canlar dünyasında yalnız değilsin
İçinde olsa da insan en ulu
Gücümü anladım taşlı yokuşta
Bahar kıymetini fark ettim kışta
Altmışından sonra ağaran başta
Yarımdaki tümü gördüm geç yaşta
İnsanın aynası diliyle yüzü
İçini dışına yansıtır gözü
Lafı dolaştırıp durma boşuna
Beden dili söyler asıl son sözü
Bilim sabır, ısrar, özverili iş
Merakla, sorguyla sırları biliş
Her kapı açılır binlercesine
Bildikçe bilgece Hakk’a yöneliş
Tanrı’yla perdesiz aklın arası
Şeytan dediğimiz ruhun sarası
Din, mezhep kavgası dinden değildir
Toplumsal vicdanın bir iç yarası
Ahlâk ile erdem insansı süsler
Toplum vicdanını adalet besler
Ölçüsü, tartısı ahlâkla vicdan
Sağduyulu başta dağılır sisler
Muhakeme gücü akla delalet
Mantık yürütmemek akli sefalet
Zamanında uygun olsalar bile
Eskiye takılıp kalmak cehalet
İnsanî sağduyu insana kitap
Din yobazlarına etmiyor hitap
Yobazlık her yönde her alanda var
Bilim yobazında sağduyu bitap
Hayatın kendisi asıl öğretim
İnsanın kendini özden yönetim
Dilekler sınırsız arzular sonsuz
Mutluluğun sırrı nefsi denetim
Herkesten öğüde uyarsan eğer
Kendi aklın, fikrin yetimmiş meğer
Yine de insanın öz deneyimi
Başkasından öğüt seçmeye değer
Her nesnenin farklı farklıdır yüzü
Hayattan duyarsın en uygun sözü
Binlerce güzel söz tekrarlansa da
Güzel olgun ahlâk hepsinin özü
Her düşündüğümü dökemem dile
Öğüdüm kendime geç olsa bile
Derinlikle sığlık kişiye göre
Gülün güzelliği gönle vesile
Düşünüp yazarken kabımdan taştım
Kendi öğüdüme kendim de şaştım
Bir milyon güzel söz bir hayat etmez
Özür diliyorum haddimi aştım
Edepli cesaret öğüdün hası
Hayatın kendisi işin esası
Satırlara ilham vesile olur
Çatarsa İmir’e bir baş belası