“Dost bî-perva felek bî rahm devran bî-sükûn
Derd çoh hem-derd yoh düşmen kavî tâli’ zebûn”
Fuzûlî

Görsem ol yâri ıraklardan bir lâhza dahi
Dolanar elim ayağım bir tuhaf oluram

Konar daldan dala rakibân diyâr-ı aşkta
Talih yoh ki men hep sevdadan muaf oluram

Devrân ki gündüz geceye gece gündüze râm
Şeb-i yeldâ günü buz kimin sabah oluram

Anladım cennnette dahi gedâ değilem de
Sevabım günahdır cehennemde “ah” oluram

Ağyar ki yâr gözünde baklavadır çörektir
Ah kahbe felek ah men ancak hoşaf oluram

Ey Feyyaz gel vazgeç gayri bu boş sevdâlardan
Çün elâlem ukalâ mense hep saf oluram