İşte gardımı aldım; işte karşında sesim
Ne sen ne de başkası beni tehdit edemez
Direnir baş ederim; kuvvetlidir nefesim
Kimseler otağıma sulh olmadan gidemez

Acımazsan küserim, elinden ne gelirse yap
Kimsenin yardımına ihtiyacım yok benim
O halde söz kuşanıp şiir kılıcını kap
Ben ki söz ustasıyım, ben bekleyenlerdenim

Gözlüğümün ardından bakışıma kanıp da
Sana yalvardığımı sanıyorsun, eyvallah
Bu hastalık türüne sanrı deniyor tıpta
Hiç affetmem; aklını alırım evelallah

Benim sözüm senettir, şiirimin tümü çek
Bir mayın nasıl patlar öyle patlar hepsi de
Belki sana temmuzun sıcağında gelecek
Cümleleri tartarak sunacağım tepside

Benim kelimelerim tükenmez bir iç deniz
Gözümün kararması yaşlanmaktan dolayı
Olur olmaz her kalem oynatandır dengesiz
Daha da üstelersen basacağım kalayı

Sana göre daralmış, sinmiş olabilirim
Gömleğimin yakası kirlenmiş olabilir
Beni fazla kızdırma bir gün çıkıp gelirim
Karşına çıktığımda neylersin Allah bilir

Ne mavzeri kuşanır ne sana sataşırım
Hatırımı sayarsan o senin büyüklüğün
Beni üstad sayanı omuzumda taşırım
Ayağının altını, üstü yaparım göğün

Her çıkan fırtınada yalakalık etseydim
Üstüme devrilecek sandaldan kaçamazdım
Ben gömleği üstüme besmele çekip giydim
Bunları hep bahtiyar olasın diye yazdım