Yoldan çıkan şairlerin şaşkını
Yazlık giyip yola çıkar kış günü
Ham hayalle süslüyorken köşkünü
Aniden önüne çıktı bu palto

Duvarda bir garip duruşu vardı
Yüzüne bakınca bir hüzün sardı
Anladım sırtımda gezmekmiş derdi
Giy diye boynunu büktü bu palto

Hafta ayı aylar yılı izlemiş
Derdini ceketten bile gizlemiş
Yıllarca dolapta yolum gözlemiş
Sırtımda gözyaşı döktü bu palto

Dış derisi aslan içi samurdan
Korudu çok şükür yaşta çamurdan
Sağ salim çekerim giderim burdan
Nasibi peşine taktı bu palto

Herkese her sabah gülücük saçar
Kar yağsa dışarda gülümser geçer
Doluyu parçalar buzları biçer
Güneşi içine çekti bu palto

Bir kez bakanların aklını deşti
Leydi Diana’nın kürküne eşti
Laleli’de Ruslar peşine düştü
Görenin içini yaktı bu palto

Gücenmedi soruşandan sorandan
Daha sadık oldu yardan yarandan
Çok şükür korudu kardan borandan
Sırtımda hem vardı yoktu bu palto

Gözüm seçemezken karayı aktan
Kesmedim umudu bir vakit haktan
Miras kaldı bana Şaban Bıyık’dan
Ne bol geldi ne de sıktı bu palto

Turaç kârı var yükleme kediye
Sakın düzme nadanlara methiye
Bergamalı Mustafa’dan hediye
Paltolar içinde tekti bu palto