Dünya elden gidiyordu
Herkes feryat ediyordu
Birbirinin elinden
Vaktinde geldin korona

Boğuşuyordu insanlar
Gırtlak gırtlağa acımasız
Ayırdın birbirinden
Evlerine kapattın
Ne güzel bir iş yaptın
Son verdin başımızın
Her türlü ağrısına
Artık ne silah sesi
Ne gözyaşı
Artık anneler dingin
Artık koşup-koşuşma yok
Boş yere
Herkes en aza razı

Ne çalan var ne çırpan
Ne övgüyle kollarını sallayan,
Döviz dolar çeteleri
Ortalıktan kayboldular
Eller duaya ilk kez
Huşu içinde kalkıyor
Billur gibi tertemiz
İbadet evlerinin kapıları kapatıldı
Riyakârlık yüzünden
Halvette namaz kılmak
Ne muazzam
Vaktinde geldin korona

Teknoloji susuverdi
Söz artık kâinatın
Gemisiz denizlerde
Balıklar daha mutlu
Uçakların gürültüsü
Bozamıyor rahatını
Kuşların serçelerin
Tırım tırak seslerinden

Ürkmüyor artık bebekler
Ve ağaçlar,
Sararmıyor
Egzozların küllerinden
Herkes kendi halinde
Kendi derdiyle meşgul
Unutuldu tüm uğraşlar
Tepişmeler, çekişmeler
Unutuldu
Ve tek kaos sensin artık
Ortalıkta…

Özdeşliğin anlamını
İlk olarak kavrıyoruz
Sen müşterek çilemizsin
Saf ve safi
Sinsi sinsi,
Hepimizi aynı dozla avlıyorsun
Kara beyaz, soylu soysuz demeden
Dağınıkken, birbirinden kırgın olan
Gönülleri birbirine bağlıyorsun
Bu bağlılık senin sonun olacak

Vaktinde geldin korona
Vaktin gelir gideceksin
Ardından iyi kötü
Muhtıralar bırakarak
Vaktin gelir gideceksin