‘Yenigūn’e, bu yıl virüs bulaştı,
“Defol git” diyorum duymuyor hınzır.
Çare bulamadık, aklımız şaştı;
“Defol git” diyorum duymuyor hınzır.

Ta Çin’den kalkarak koyulmuş yola.
Vermemiş yollarda bir anlık mola.
Yüksek ateş, öksürükle kol kola;
“Defol git”diyorum duymuyor hınzır.

Dokundun mu yandın, girer ağıza.
Sonra yılan olur iner boğaza.
Vallah acımıyor oğlana kıza;
“Defol git” diyorum duymuyor hınzır.

Çin’de ve Maçin’de keşke dursaydı.
Tūrk’e zulmedeni yere vursaydı.
Mazlumların intikamın alsaydı;
“Defol git” diyorum duymuyor hınzır.

Bizi mahpus eder kendi tur atar.
Dirençsiz döşekte hep uzun yatar.
Sanki kızıl diken, ciğere batar;
“Defol git” diyorum duymuyor hınzır.

Çarşı pazar, vurguncunun elinde.
Bu salgın tehdidi her an dilinde.
Şimdi gördüm onu morun alında;
“Defol git” diyorum duymuyor hınzır.

“Evde kal” diyerek uyaranlar var.
Sinirimi böyle hep gerenler var.
Bazen ipe unu, serenler de var;
“Defol git” diyorum duymuyor hınzır.

Yūz binleri bulmuş aldığı canlar.
Pozitif çıkıyor testteki kanlar.
Sıfır artı sıfır, elde imkânlar;
“Defol git” diyorum duymuyor hınzır.

Kasıntı devletler nerde aşınız?
Bak belâda şimdi kocabaşınız.
İşte size döndü sapan taşınız;
“Defol git” diyorum duymuyor hınzır.

Top patladı, kramponlar sahada.
Sporcular sıfır çeker pahada.
Terk etmiyor yerleşiyor daha da;
“Defol git” diyorum duymuyor hınzır.

Karantina “kara kazan” deniyor.
Öksūreni tıksıranı tanıyor.
Altmış ūstūlerde çıra yanıyor;
“Defol git” diyorum duymuyor hınzır.

Bir öksürsem diyorlar ki ‘yor ona’
Nerden gelmiş, nere gider sor ona.
Adın batsın senin kahpe korona;
“Defol git” diyorum duymuyor hınzır.

Bilmem ki ne desem acep ona ben.
Sanki Gömeç yeli başımda esen.
Ya ben gitmeliyim, veyahut da sen;
“Defol git” diyorum duymuyor hınzır.

‘Yenigūn’e, bu yıl virüs bulaştı,
Çare bulamadık aklımız şaştı...