2020 yılındayız
yeni çıktık kıştan

çok sıkıldı herkes
beklemekten baharı

yeni heyecan
ve nadide incelikler
tasarlayıp durdu
onun için

koca bir ironi
ve nispet olarak
sanki

bir dev uyanıp
arşınlıyor sokakları şimdi

herkes tedirgin
evine çekildi

in cin top oynuyor caddelerde
bir ilkçağ tenhalığı var

ne kadar
küçükmüş meğer dünya

adım adım izleniyor
devin gözlerinde

görelilik kuramı
bir kez daha
işliyor

gece, yirmi dört
saat sürüyor

ve bahar
teğet geçiyor bizi

ne çok şey
yitiriyor ağırlığını
bu arada
uzun kuyruklar
bürokratik stres
trafik derdi vesair
kalmıyor

evinde şimdi insanlar
başka mekânlarda ya da
baş başa kendiyle

birer birer yüzleşiyor
varsa ne sırrı

bugünlerde çok
huzursuz bazıları

bir tek
çocuklar rahat

bir kale gibi ev
onların gözünde hâlâ

yaslanmış bir dağa

belli olur gülümsemesi
yüzünde
varsa da maskesi
bir insanın

ve
hüznü de