Bizim balkondaki çöp bir hayli semirmişti
Birkaç saat göz göze uzun uzun bakıştık
Bu mülakat âdetâ içimi kemirmişti
Torbayla tokalaşıp anlaşmaya çalıştık

Poşetin kuvvetine fütursuz inanarak
Güçlü pazılarımla bedenimi yormadım
Bu mühim meselede zekâmı kullanarak
Önceki bilenlere fikir bile sormadım

Koridorda âdetâ özgüvenim yükseldi
Bu da bir şey mi diye bizimkini kınadım
Beş metre mesafede aklıma neler geldi
Sek sek oynuyor gibi yürüdüm adım adım

Tam kapının önünde halının intizarı
Ayaklarımın yerle irtibatını kesti
Bir gümbürtü bir figan kısa günümüm kârı
Daracık koridorda âdetâ terör esti

Ne oldu diyemeden sırtım yapıştı yere
Bütün çöp ihtişamla üzerimde buluştu
Suçun tamamı bende, nazar ettim bir kere
En son yediğimiz yemek ceplerime doluştu

Ellerim vıcık vıcık karnabahar çorbası
Gözlerimin irisi baldo pirinci doldu
Sandım füze attılar zor topladım bilinci
Göğsümden göbeğime zeytinyağı yol buldu

Toparlanmam ve kalkmam yarınlarım içindi
Bugünkü maceramız mutsuz konuyla bitti
Torbayla güreşimde mücadelen niçindi?
Koskoca Mustafa’yı çöp poşeti tuş etti