Tembel adın köyde ayyuka çıktı
Boş durma çalışmak hak Cabbar Usta
El âlem önüne gökdelen dikti
Bir yere bir çivi çak Cabbar Usta!

Akıllı aklınla yermişsin beni
Okumuşsun cahal görmüşsün beni
Kendi huylarınla karmışsın beni
Ele gelir yanın yok Cabbar Usta

Elin tokaç gibi ayağın palet
Gözde gözlük koltuğunda sandelet
Okumak kimseye vermez asalet
Sanki olacaksın dük Cabbar Usta

Kadınım ne mutlu meziyetim var
Sorumluluk bilen vaziyetim var
Ne acizim ne de acziyetim var
Bu cümle önemli ak Cabbar Usta!

Tarlaya yulafla ekerim seni
Tırmığı takınca çekerim seni
Bir güreş tutuşşak yıkarım seni
Kaçma er meydanı çık Cabbar Usta

Hak için hak sözden hiç geri kalmam
Fütursuz sözünü üstüme almam
Dik durmak şiarım şekilsiz olmam
Dönde gılığına bak Cabbar Usta

Teknede un ile kararım seni
Sonra oklavaya sararım seni
Hatırına bakmam kırarım seni
Bir başın sırtına yük Cabbar Usta

İdrakın çok zayıf ancak anlarsın
Yüzüne geleni yağmur sayarsın
Ula bilemedim sen ne ayarsın?
Sen gibi dünyada tek Cabbar Usta!